اختلال نقص توجه یا بیش فعالی، اختلالی است که تبعات شخصی و اجتماعی زیادی برای کودک به همراه دارد و سنجش و درمان این اختلال در کودکان کار پیچیده و دشواری است. در بسیاری از این موارد،این اختلال دراوایل کودکی شروع می‌شود و بسیاری از کارکردهای کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهد وگاهی اوقات تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه می‌یابد.
انواع این اختلال عبارتند از:
- کم توجهی
- بیش فعالی وتکانشگری
- نوع ترکیبی کم توجهی/ بیش فعالی
- نشانه هایی از نوع اول این اختلال :
- توجه نکردن به جزئیات یا بی‌دقتی در تکالیف درسی، گوش ندادن به حرف طرف مقابل، جا گذاشتن وسایلی مانند مداد و خودکارو... و پرت شدن حواس بر اثرمحرک های حتی کوچک
- نشانه هایی از نوع دوم این اختلال :
- ور رفتن با دست ها یا تکان دادن بی وقفه پاها ، به خود پیچیدن روی صندلی، پرحرفی، صبر نکردن
- و در نوع سوم ترکیبی از نشانه هاى نوع اول و دوم وجود دارد.
درمان این اختلال معمولاً ترکیبی از دارودرمانی ورفتار درمانی است و در اين راستا همچنين مى توان ازروش هاى نوين تر بهره برد.
