برخلاف تحقیقات متعددی که در این زمینه انجام شده است،علت این اختلال به طور قطعی،مشخص نشده است. کودکان مبتلا به این اختلال به اندازه همسالان خود از بهره هوشی برخوردارند، ولی متأسفانه درمدرسه، اغلب با عنوان هایی نظیرکودن، کم ذهن، عقب مانده وامثال آن مواجه می شوند، درحالی که هیچ کدام از آنها درست نیست.

برخی نشانه های کودکی که مبتلا به اختلالات یادگیری است:

• • ازنظرهوشی درسطح متوسط یا بالاترازمتوسط هستند.
• • ازنظرعاطفی وسازگاری، افراد نرمالی هستند.
• • دریادگیری برخی از دروس دچارمشکل هستند.
• • ممکن است دستخطشان خوانا نباشدودربحث های کلاسی شرکت نکنند.
• • دریادگیری ارتباط بین حروف وصداها ویادگیری مهارت های جدید و مفاهیم پایه ریاضی مشکل داشته باشند.
• • درسنین پیش از دبستان،درتلفظ درست کلمات مشکل دارند و یا جملات را ناقص بیان می کنند.
• • گاهی کودک قادربه تکرارآنچه به آنهاگفته می شود، نيستند.

مداخله به هنگام دردرمان این اختلال، می تواند از بروزاختلال های هیجانی و عاطفی پیچیده تر دراین حوزه، پیشگیری کرده و به کودک درزمینه پیشرفت های درسی کمک کند.