بخش روانپزشکی و دارو درمانی:
روانپزشکی و دارو درمانی

روانپزشکان پزشکانی هستند که تخصص خودرا درگرایش بیماریهای اعصاب و روان می گیرندوبرای بخش ودرمان (به ویژه دارودرمانی) بیماریهای روانی آموزش حرفه ای دیده اند.

در چه مواقعی باید به روانپزشک مراجعه نماییم؟
  1. در اختلالات روانی، حیطه شناخت تنظیم هیجانی ورفتار، فرد دچار مشکل می گردد.گاهی این مشکل شدید و آسیب زاست ویا فرد، درگیر شرایط بحرانی شده، لذا فرصت کافی برای طی کردن دوره روان درمانی وجود ندارد که در این موارد نیاز به استفاده از دارو درمانی همراه با رواندرمانی داریم.
  2. بعضی از اختلالات، ریشه زیستی و وراثتی قوی تری نسبت به سایر اختلالات دارند که در آنها دارودرمانی و روانپزشکی یکی از گزینه های ارجح می باشد مثلاً در وسواس اختلال پنیک (وحشت زدگی) ، اختلال دوقطبی .
  3. در بعضی موارد اختلالات شدید هستند و فرد دچار توهم وهذیان به صورت گاه گاه یا دائمی است که در این موارد اصلی ترین گزینه و گاهی تنها گزینه مراجعه به روانپزشک واستفاده از دارو درمانی است.
  4. گاهی اوقات فرد دچار اختلالات شبه جسمی (somatoform)می باشد.
انواع اختلالات
1. اختلال جسمانی کردن (Somatization)
بیمار شکایات متعدد جسمانی دارد که ارگانهای مختلف در ارتباط است. نمونه بسیار متداولی از این گروه دردهای گوارشی (تهوع، استفراغ ،اشکال در بلع )، سر دردهای آزار دهنده و...در بررسی ها و چکاپهای متعدد، متخصص متوجه مى شود که عامل ایجاد کنندۀ این مسائل، مشکلات عصبی واسترس است.
2. (conversion)
آشفتگی درکارکردهای جسمانی عصبی که باعث ناتوانی و کژکاری قابل توجه ای می گردند.در واقع مسائل ومشکلاتی است که بیشتر سیستم عصبی (مغز، نخاع وسایراعصاب) را درگیر می نماید. مثلا فرد دچار:
  • • حرکت های غیر قابل پیش بینی
  • • دید تونلی یا نابینایی
  • • احساس بی حسی یاقفل شدن وگرفتگی شدید عضلانی
  • دربررسی ها وچکاپهای متعدد علت جسمانی وفیزیولوژیکی برای این گروه یافت نمی شود.
3. خود بیمارانگاری (hypochondriasis)
فرد دائما نگران سلامتی خود بوده وخیال می کند که مبتلا به بیماری است.
معمولا این افراد در سابقه خود، مراجعات متعددی به پزشکان زیادی داشته اند وعلی رغم تأکید تمام پزشکان و آزمایشات بر عدم وجود بیماری، بازهم نگران هستندونمی پذیرند.درواقع تمامی مدارک پزشکی آنها نشان می دهد که هیچ بیماری وناراحتی جسمانی وجود ندارد و یا گاهی نشانۀ بسیار خفیف دیده می شود که این افراد آن را بسیار اغراق آمیز جلوه می دهند. گاهی به آن سندرم بیماری خیالی نیز می گویند.
4. اختلال بدریخت انگاری بدن (body dysmorphic)
فرد در این شرایط به صورت وسواس گونه ای روی ظاهر خود دقت نموده و بعضی از بخش ها یا تمامی آن را به شدت ناقص یا زشت می پندارد.
آنها بیش از حد طبیعی نگران زشتی اعضای صورت، موها، عدم تقارن بدن، چاقی و...هستندومعمولاً این افراد دائماً درجستجوی روش های مختلف وجراحی برای زیبا به نظر رسیدن هستند.
5. اختلال درد
دراینجا فرد در یک یا چند ناحیه از بدن احساس درد می کند که بازهم دلایل جسمی برای آن نمی توان یافت و کاملاً مربوط به روان فرد است. برای کاهش این درد ها از روشهای فیزیکی به همراه رواندرمانی بهره می گیریم.
بعد از مراجعه به روانپزشک چه مراحلی طی می شود؟

بعد از مراجعه به روانپزشک ابتدا یک ارزیابی ومعاینه کامل بالینی از فرد انجام می شود وسپس با توجه به شرایط فرد مراجعه کننده (شرایط ظاهری ،رفتاری، احساسی ،توانمندی های شناختی، توانایی قضاوت و برآورد درست موقعیت وشرایط میزان رنج و ناراحتی، علاِئم جسمانی، سابقۀ وراثتی، تاریخچه زندگی فرد، روابط میان فردی و...) پزشک تصمیم می گیرد که ازدارودرمانی ، رواندرمانی یا ترکیب هر دو استفاده نماید.

سوال ونگرانی مربوط به این مرحله ترس از عوارض و وابستگی به داروهای روانپزشکی است.

ولی به طور خلاصه می توان گفت از دارودرمواردی استفاده می شود که فواید آن بیشتر ازمضراتش باشد ومادامی که تجویز توسط متخصص اعصاب و روان صورت گیرد، همه موارد فوق درنظر گرفته شده ودر نهایت نسخه نهایی تنظیم می گردد.

امروزه باپیشرفت هایی که در بخش تولید داروهای روانپزشکی صورت گرفته، نسل سوم این داروها دردسترس قرار دارند که بیشترین اثربخشی ممکن همراه باکمترین عوارض همراه را دارند و طیف وسیع تری از علائم وشکایات را پوشش می دهند .

امروزه درکناردرمان های روانپزشکی ازدرمان های مکمل مثل طب سوزنی،هیپنوتراپی و TDCS نیز استفاده می گردد .