در واقع فوبی به ترس بسیار زیادی گفته می شود که بی تناسب با محرک باشد و درنهایت منجر به اختلال درعملکرد روزانۀ فرد گردد. به طور خلاصه می توان گفت فوبی، ترس افراطی از یک موضوع، شرایط یا موقعیتی خاص است که تا برطرف شدن آن شرایط، ادامه دا رد.

اختلال فوبیا انواع مختلفی دارد که عبارتند از:

فوبیای خاص

ترس از شیء و یا موقعیتی خاص است.

فوبیای اجتماعی

ترس ازعملکرد ویا ارزیابی عملکرد فرد، درموقعیت هایی مثل سخنرانی درکلاس وترس ازمسخره شدن است.

آگورافوبیا

ترس از ابتلا به حملۀ پنیک درموقعیتی خاص است . مثل فردی که همواره دچارترس ازحملۀ پنیک درآسانسور بوده و به خاطر همین ترس، از ورود به آسانسور اجتناب می کند.

آگورافوبی زمانی به وجود می آید که این افراد ازرفتن به مکانهایی که عوارض پنیک آنها را تداعی مى كند، دوری می جویند و خود را در مکانهای به اصطلاح امن زندانی می کنند.

بسیاری از فوبیها بعد از یک تجربۀ تروماتیک به وجود می آید. مثلاً کودک در حال غرق شدن، آب هراسی پیدا می کند. ولی بعضی فوبیها دراثرمشاهدۀ تجربه های دیگران آموخته می شود. مثلاً والدین ترسو معمولاً بچه های ترسو تربیت می کنند.

روشهای درمانی روانشناسی مناسبی برای درمان انواع فوبیها طراحی شده است و گاهی می تواند با روشهای دارودرمانی تلفیق شود.